Crazy 88

Maandag 23 november (Bungendore)
Crazy 88, ik besef vandaag dat ik nog maar 88 dagen hier ben, dus mijn vrije dagje besteed ik onderandere aan het uitwerken van mijn leuke idee om nog een tripje naar Nieuw Zeeland en Samoa te maken. In Januari vlieg ik naar het zuiden van NZ (Christchurch), dan met een bus/trein naar het noorden (Auckland), vliegen naar Samoa, daar twee weken en dan vliegen terug naar Sydney, en omdat we er geen genoeg van kunnen krijgen is het vier dagen later alweer tijd om in het vliegtuig te stappen en de lange reis naar huis te maken! De tijd is echt voorbij gevlogen! Maargoed, dat plan heb ik vandaag heel leuk op papier gezet maar verder is er ook niks van gekomen, sinds ik aan het reizen ben hou ik niet van dingen in de toekomst vastleggen (wie weet wat er nog tussendoor komt) dus dat doe ik ook lekker niet! Het weer is vandaag ineens 100% omgeslagen, van het warme 40 graden weer is het vandaag niet meer dan 15 graden en regen (lijkt wel alsof ik in NL zit), dus ik blijf lekker binnen! En ’s avonds eten we beef stroganov met RIJST, yummie!

Dinsdag 24 november (Bungendore)
Vandaag vertrekken we voor een nog onbekende periode (je weet het maar nooit met Harry) naar het vakantie huis in Batemans bay. ‘Het plan’ was om na de lunch te vertrekken. Maar bij de Osborne’s is dat dus half 6 in de auto. Toen we bij de poort waren rende Harry de auto uit omdat die nog iets vergeten was, en hij komt terug met een doos bier en flessen wijn, hoe kan een Australier nou zonder z’n alcoholische versnaperingen?! Eindelijk klaar om te vertrekken. En ruim 1,5 uur later waren we er. Het was een hele mooie weg over een grote berg. Het huisje, the shack, ziet er leuk uit! Het wordt hier ‘the project’ genoemd, omdat er echt heel veel aan opgeknapt moet worden - de plannen zijn er allemaal, het moet alleen nog uitgevoerd worden – maar voor nu is het prima. En de plek is ook prachtig, AAN de oceaan, wat wil je nog meer! Om 9 uur zitten we eindelijk in het restaurant op een vakantie park en hebben een lekker maaltje tussen de possums, en dan is iedereen moe en klaar voor bed!

Woensdag 25 november (Batemans Bay)
’s Ochtends gaan we met z’n allen naar het strand wat hier recht voor de deur ligt. Het is prachtig en we zijn de enigste, precies zoals het hoort te zijn. Na wat zandkastelen en gespletter gaan Fleur Cleo en ik naar het centrum om wat boodschappen te doen. We komen terug met onder andere een heerlijke lunch. ’s Middags is het relax tijd, wat schommelen in de hangmat, voetballen, spelletje spelen, boekje lezen. Dan is het voor mij tijd om, na de niet zo geslaagde fiets poging in 1770, weer eens op een fietsje te stappen. Het probleem hier met fietsen is niet alleen de heuvels en de hitte, maar die vreselijke fietsjes voor 10-jarige waar ze nog van denken dat het zadel hoog staat. Maargoed, van de heuvels hebben we hier geen last want het is lekker vlak, dus heerlijk om weer eens rond te fietsen (fietsje nog 86 dagen.. dan ben ik weer bij je!). ’s Avonds hebben we een heerlijke BBQ maar vluchten we al snel naar binnen want ondanks de Aerogard worden we buiten lek geprikt!

Donderdag 26 november (Batemans Bay)
’s Ochtends ga ik voor een verfrissende duik (dat was het zeker) lekker even de oceaan in. Daarna: Family Osborne gaat naar het strand, niet het strand voor de deur, maar de nog mooiere stranden in het National Park. Na drie stranden voorbij gereden te zijn lijkt het vierde strand (Black beach) het toch te worden. Kinders uit de auto, stoelen, parasol, handoeken, speelgoed mee, maar halverwege bedenkt Fleur zich, want het strand draagt niet voor niets deze naam, het zand is wat zwartig. Nou familie terug in de auto, alles terug en op naar de volgende stranden (het is inmiddels 12 uur en very hot) maar het is allemaal te lang lopen vanaf de parkeerplaats naar het strand dus besluiten we maar naar het zwembad te gaan. Ik blijf er met Rose, Cleo valt in slaap en gaat naar huis, en Harry komt ons ‘snel’ ophalen, maar je weet het maar nooit met die vent. Maargoed, wij hebben een geweldige tijd in het zwembad, eten een lekker ijsje en na een uur is Harry terug. Hij gaat het stadje in en wij mogen hier nog ‘een uurtje’ blijven en kunnen ondertussen hier ook lekker luchen. Prima, want we hebben honger! Als ik net wil gaan bestellen zie ik dat het luik dicht is, twee uur blijkt hier sluitingstijd te zijn, geen lunch voor ons. Ik bel Harry om te laten weten dat zijn hongerige dochter en au pair op hem wachten en wij duiken terug het zwembad in en knabbelen op het enigste eten in de buurt, jelllybeans uit de automaat. Om HALF VIJF komt meneer ons ophalen, gelukkig heeft die wel wat broodjes mee genomen en dat gaat er ook wel in zeg! Maar ik ben weer lekker bij gebruind en we hebben een leuke middag gehad! We eten vanavond een lekker visje en liggen er allemaal vroeg op want iedereen is moe!

Vrijdag 27 november (Batemans Bay)
Vandaag gaan we een dagje naar Milton, een leuk kustplaatsje 50 kilometer north. Na een lekkere koffie duiken Fleur, de kids en ik alle leuke winkeltjes in, en Harry is off wandering. En leuke winkeltjes zijn het zeker, maar dit is de maand van de inkomsten en geen uitgaven, en daar kan ik me nu prima aan houden. We zien elkaar weer om te lunchen en na een lekkere grilled chicken burger bezoeken we de laatste interieur winkels en gaan we naar een plaatsje verderop waar de mooiste huizen staan om wat rond te rijden en voor Fleur wat ideeen op te doen voor ‘the project’. Als we terug komen gaan we met de family voor een fiets/wandel rondje, en zien een vreemde kerel op de hoek die ons blijft volgen. Als we later in de tuin zitten staat die weer voor ons huisje. Harry vertrouwt het niet, en met de 4 vrouwen waar hij voor moet zorgen gaat die op onderzoek uit. Zijn vakantiehuisje is de laatste in deze rij maar hij komt er maar 1 keer in de 2 jaar, aldus de buren. Verder is het een slome, simele man. Maar hier neemt Harry geen genoege mee, hij belt zijn vriendjes bij de politie en laat zijn nummerbord en adres nachecken. Als we opweg zijn naar ons avondeten in Batemans bay krijgen we een smsje terug van officer Charlie, ‘everything is clear’, we hoeven ons geen zorgen te maken. Maar we waren dus opweg naar het centrum om wat te eten, en dat hebben we ook gedaan, het was heerlijk, aan de zee!


Zaterdag 28 november (Bungendore)
Alles ingepakt, iedereen in de auto, en allemaal rijkelijk versierd met muggenbulten zijn we om half 12 eindelijk klaar om naar huis te gaan. Met maarliefst 4 stops onderweg duurt de reis ipv 1,5 uur, 4 uur. Anyway home sweet home, wat is het toch een heerlijk gevoel om weer thuis te zijn! Harry gaat meteen door om de nieuwe au pair op te halen, Cody Cooper uit Canada, zij zal de taken van mij overnemen als ik over 2/3 daagjes weer verder ga! En verder is er niet veel bijzonders vandaag, lekker vroeg mijn bedje in want ik begin ziek te worden!


Zondag 29 november (Bungendore)
De dag begint rustig, we gaan 's middags met z'n allen 'to town' om boodschappen te doen en langs nanny en poppy te gaan en dan beginnen de voorbereidingen voor vanavond, omdat Justin gister jarig was komt die vanavond eten en voor de gelegenheid heeft Fleur maar meteen 2 vriendinnen met partners uitgenodigd. Gelukkig hoef ik me alleen maar bezig te houden met de kinderen, wat makkelijk was want we zijn naar Justins ONWIJS schattige kittens gegaan en hebben daar lekker gespeeld met ze. Als iedereen gearriveerd is en wij terug zijn gaan we allemaal naar de dining room om te eten. Het is zo'n mooie kamer, er hangen overal portretten van Harry's voor voor voor ouders en alles heeft een geschiedenis. Zo komt er een taartschep op tafel als we het toetje aansnijden, uit 1895, gewijd aan het huwelijk van een van de Osbornes!


Maandag 30 november (Bungendore)
Vandaag regent het, en omdat we dat hier niet gewend zijn is het een beetje een zielige dag, we kijken films, ruimen het huis op en doen de was/strijk. Cody is ook bijgekomen van haar jetlag dus die begint vandaag ook. Ik heb ook besloten om woensdag naar sydney te gaan, dus Fleur boekt vandaag de trein voor me en ik regel een hostel voor 3 nachten. Want daarna heb ik een super kamer in een luxe buurt, rose bay! En vanavond heb ik een van de lekkerste lasagne op en ik kan niet wachten om weer op avontuur te gaan!

Dinsdag 1 december (Bungendore)
Celebrate the summer! Vandaag begint de zomer en dat moet gevierd worden. 's Ochtends vroeg gaan Cody en ik met Harry een rondje rijden, eerste stop is de familie begraafplaats. Hier liggen de mensen van de portretten in de diner kamer. Dan nog langs de windmills en weer terug naar huis. Fleur is de hele dag op stap om te shoppen en ik ben thuis samen met Cody en de kids. Het is vanavond mijn laatste avond hier dus Fleur heeft de opa's en oma's uitgenodigd voor een afscheidsdiner. Als Harry's ouders als eerste binnen komen, nemen ze een hele leuke verrassing mee! Een pakketje voor mij uit Nederland! Waar mijn ouders me vroeger mee gerust stelde: 'Ja Eveline, Sinterklaas komt ook in Australie', wordt nu maar weer eens bevestigd. Pepernoten, schuimpjes, drop, chocolade, en 'Het Diner' van Herman Koch, het boek wat ik aan het lezen was in de eerste maand en halverwege in een hotel heb laten liggen en ik zooo graag wilde weten hoe het afliep, en 'We always get our sin too', een boekje vol hilarische engelse uitspraken! (Mam pap bedankt het was echt een leuke verrassing!) Maar dit pakketje bracht natuurlijk wel wat nieuwschierigheid, dus ik heb ze hier allemaal uitgebreid verteld over sinterklaas en de zwarte pieten en de problemen daaromheen (met de zwarte pieten) en toen kwamen we op het onderwerp van immigranten en toen ik het antwoord niet wist op de vraag hoe wij de illigale immigranten tegenhouden en ze dachten dat we daar de dijken voor hadden werd het gezellig. De wijn vloeide en de verhalen kwamen op tafel, en er kwam geen eind aan alle verhalen over dronken mensen. Ik zal even een korte vertellen. Er was een doopfeestje van een kind van de Davies, dat zijn de beste vrienden van de Osbornes, en dat feestje was kennerlijk een beetje uit de hand gelopen en toen was er een vrouw die naar huis reed en ze had iets aangereden wat onder haar auto vast zat, waarvan ze dacht dat het een man was. Maar ze was (zo dronken en) zo bang om te kijken dat ze de auto in de garage parkeerde en naar bed ging en 13 uur later werd ze wakkergemaakt door haar man die vroeg wat een dode kangeroe op de bumper van de auto deed (oke misschien moet je erbij zijn). En zo ging het maar door over nog meer dronken mensen die maar niet thuis kwamen, en nog meer aangereden kangeroes en andere beesten, en het was een hele leuke avond en het eten was ook lekker, om maar niet te vergeten! En zo kwam er (laat) aan deze mooie avond een einde..


Woensdag 2 december (Bungendore - Sydney)
En dan begint dat gedoe met inpakken weer. Vandaag om 12:30 gaat mijn trein naar Sydney. Als ik helemaal ingepakt ben gaan we met z'n allen naar Bungendore centrum om nog een koffie te drinken en afscheid te nemen. Hoe ik me voel? 'Sad to leave though excited to go!' Het is een mooie tijd geweest en naast het au pair zijn ben ik ook deel geweest van een geweldige familie met een geschiedenis, we hebben leuke dingen gedaan en ik ben weer een hele ervaring rijker. Van Jean en Geoff (Fleurs ouders) krijg ik een boek van een Australische 'food stylist' met simple Christmas essentials. Donna Hay is the name. Fleur heeft een hele lieve kaart en glass blown oorbellen, door haar vriendin gemaakt, voor me. En dan komt de trein aan en is het echt tijd om te gaan. Met een traantje en een lach stap ik in de trein en zwaai totdat ik ze niet meer zie. De treinreis is prachtig door het heuvellandschap van NSW, en ook vermakelijk want ik lees mijn boekje die ik gister van de Sint heb gehad: I always get my sin too! Aangekomen in Sydney drop ik mijn spullen af in het hostel (omg wel even een verschil met mijn prinsessenkamertje) en toen even gaan shoppen en toen Bas (oud klasgenootje) gebeld en in Hyde park afgesproken! Het was heel leuk om hem weer te zien en om bij te kletsen. Ik had om 7 uur afgesproken met Shantal (het meisje waar ik de kamer van overneem) en omdat we nog lang niet bij gepraat waren spreken we vanavond af. Maar met de bus naar Rose Bay gegaan, en het huis is echt heel groot, en daarin zijn apartementen gemaakt, en de kamer ziet er prima uit, Shantal is een heel leuk meisje/vrouw (ze is al 30) uit Mexico en ik kan er zaterdag in verhuizen! Daarna weer richting hostel om mijn hakken op te halen want ik voelde me heel klein naast bas en toen zijn we samen naar Darling Harbour gegaan en hebben daar de hele avond gezeten en het was echt super gezellig!